چند وقت پیش سر کلاس ادبیات به این شعر زیبای سعدی رسیدیم که گفته بود :
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
خیلی بنظرم قشنگ اومد. همون روز ها هم بحث سر جشنواره فیلم فجر بود و اینکه کدوم بازیگر توی کدوم فیلم نقش اول میشه. بعد از برگزاری جشنواره توی اخبار ها و شبکه های تلوزیونی هیچ اثری از مصاحبه و گفتگو با بازیگران و حتی اونایی که نقش اول شدند ندیدم. برام خیلی تعجب آور بود! رفتم توی اینترنت و عکس ها رو دیدم. وقتی عکس ها رو دیدم فهمیدم که حتی رسانه ها هم خجالت کشیدند تا این عکس ها رو پخش کنند برای مردم. خیلی تاسف خوردم. تاسف خوردم به حال همه مردمی که این بازیگران الگوه های اونا بودند…ما توی شهر های مختلف فقط فیلم ها و پوشش های اونا توی فیلم ها میبینیم و از واقعیت خودشون هیچ خبری نداریم.خبر نداریم که خانم های بازیگری که توی فیلم های مورد علاقه مون چادری بودند و اسوه ی زنییت، توی واقعیت از آخرین مد های شو لباس تهران استفاده میکنند.خبر نداریم که مردان بازیگر ما لباس هاشون از لباس غربی ها هم افتضاح تر و ننگ آور تر هست و همه این پوشش های نامناسب پسران امروزی از این ها الگوبرداری شده.لباس هایی که در نگاه اول متوجه میشید که قیمتش باید بالای خط جیب من و شما باشه و ظاهرش به هر چیزی میبره جز لباس.
لباس، برای پوشاندن بدن و حفظ آن از سرما و گرما و آلودگی و مایه ی آبرو و آراستگی انسان است . تبدیل آن به وسیله ی تفاخر و تجمل و ارزش را در کیفیت جامه دانستن، نوعی انحراف از فلسفه ی وجودی لباس است .
از این رو «ساده پوشی » به عنوان یکی از مظاهر ساده زیستی و رهایی از تعلقات مادی است. پوشش نا مناسب بازیگران زن و مرد ایرانی که در کشوری اسلامی زندگی میکنند، نوعی بی احترامی و خیانت به عقاید مردم ایران است. و ما متوجه میشیم که این شخصیت ها فقط در فیلم ها هستند و در واقعیت چیزی به جز افکار و تصور ما هستند. و این مایه ی تاسف برای هنرمندان جامعه ما هست.اگر فیلمسازان ما برای تربیت فرزندان ما و برای نشان دادن واقعیات زندگی اجتماعی برای ما فیلم میسازند بهتر است این فیلم ها را برای بازیگران بسازند و نقش های اصلی فیلم مردم ایران باشند! حداقل اینجوری یه کم جامعه اصلاح میشه و ما بهمون بر نمیخوره که اینا ما رو چی فرض کردند! فیلم ۱۰۰ قسمتی میسازند با یک بازیگر خانم چادری که همه ویژگی های یک زن ایده آل و مومن و با تمدن و اصالت در اون وجود داره اما همین خانم برای مصاحبه برای همین فیلم با ظاهری میاد که آدم به همه چیز شک میکنه که آیا این همون بوده یا فوتوشاپه!!!
پ ن : بهتره از این به بعد الگوهی زندگیمون رو از توی واقعیت پیدا کنیم و نگیم فلانی توی فلان فیلم..بگیم فلان شهید توی فلان عملیات! بهتره از این به بعد هم یه کم فتوشاپ بیشتر کار کنم! به درررردم میخوره!!!
پ ن : تا حالا توجه کردید توی فیلم ها هر خانومی رو که میخوان خیلی خیلی خوب جلوه بدن یه چادر سرش میکنند؟!! و خانومی که خیلی خیلی بد هست رو با یه قیافه خیلی عجیب و بدون چادر؟!!! یه کم بهش فکر کنید!
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: مرودشتمطالب وبلاگ های مرودشتیدانش آموزان مرودشتفرهنگیتصاویرحجابامر به معروف و نهی از منکر
برچسبها: مدگرا اندر حکایات الگوهای مدگرابازیگرجشنوارهسعدیفجرفیلملباسپوششپوشش اسلامیکلاسادبیات